Evaluatie regelingen bezoldigingsmaxima (zorg en jeugdhulp, zorgverzekeraars)

In 2013 werd de Wet Normering Topinkomens (WNT) ingevoerd. Met deze wet is de bezoldiging van bestuurders in  (semi-)publieke sectoren gemaximeerd. Voor de sector zorg en jeugdhulp en de sector zorgverzekeraars zijn ministeriële regelingen ingesteld, waarin een aantal criteria (beide sectoren: kennisintensiteit, aantal taken en aantal relevante financieringsbronnen, sector zorg en jeugdhulp: omzet, sector zorgverzekeraars: aantal verzekerden) gebruikt worden om instellingen in te delen in verschillende klassen met verschillende maximale bezoldigingen.

Dit onderzoek richt zich op het valideren van de huidige criteria in de regelingen voor de zorgsector en zorgverzekeraars. Daarin kijken we met name of de huidige factoren een geschikte benadering zijn van de zwaarte van de functie van een bestuurder en of er andere objectieve factoren aan te geven zijn die een betere benadering van deze zwaarte geven. De aanpak van het onderzoek bestaat uit deskresearch en interviews met betrokkenen (overkoepelende organisaties, bestuurders zelf, toezichthouders, OR-leden).

Voor de zorgverzekeraars is onze conclusie dat de regeling in deze sector breed wordt gedragen, waardoor er geen directe aanleiding is om deze regeling aan te passen. Bij de beoordeling van de - meer complexe - regeling voor zorg en jeugdhulp ligt de situatie anders. Een deel van de respondenten is (gematigd) positief over de systematiek van de regeling en een ander - ruwweg even groot deel - is aanzienlijk kritischer. Bij deze laatste groep is de kritiek echter divers en zeker niet altijd in dezelfde richting. Daarom pleiten wij niet voor grote fundamentele wijzigingen, maar geven we in het rapport wel een aantal mogelijke verbeteringen. De reikwijdte van het onderzoek en eenduidigheid van de uitkomsten is onvoldoende om al deze knopen door te hakken. Daarom adviseren we om dergelijke aanpassingen verder te bespreken met vertegenwoordigers van de sectoren en verenigingen van bestuurders en toezichthouders. Parallel hieraan adviseren we om de informatievoorziening verder te ontwikkelen om consequenties van eventuele aanpassingen beter te kunnen monitoren.